Izotek. Jak działa? Kiedy się go stosuje?

Co warto wiedzieć o Izoteku?

Izotek jest silnym lekiem wydawanym z przepisu lekarza. Został stworzony z myślą o osobach borykających się z trądzikiem w ciężkiej postaci. Wskazaniami do przyjmowania Izoteku są: trądzik torbielowaty, trądzik skupiony i trądzik bliznowcowy. Obecnie coraz częściej sięga się po preparaty zawierające izotretynoinę także w przypadku mniej uporczywych objawów trądziku, co oczywiście wymaga zastosowania niedużego stężenia substancji czynnej. Jako że Izotek ma ogromny wpływ na organizm i może powodować szereg negatywnych skutków ubocznych, kurację nim należy traktować jako ostateczność, gdy inne metody leczenia zawiodą. Trwa ona od kilkunastu do kilkudziesięciu tygodni. Kuracja Izotekiem zawsze musi odbywać się pod nadzorem lekarza, trzeba monitorować na bieżąco stan zdrowia pacjenta. Lek przyjmuje się podczas jedzenia w celu zwiększenia efektywności jego działania, raz lub dwa razy dziennie. Na początku stosuje się 0,5 mg izotretynoiny na każdy kilogram masy ciała na dobę. Przeciwwskazaniem do stosowania Izoteku jest niewydolność wątroby, antybiotykoterapia, wysokie stężenie lipidów we krwi, nadmiar witaminy A, przyjmowanie preparatów zawierających witaminę A.

Skutki uboczne stosowania Izoteku

Możliwych skutków ubocznych zażywania Izoteku jest wiele, kuracja lekiem może nawet zaszkodzić niektórym osobom. Przez przepisaniem preparatu z izotretynoiną konieczne będzie wykonanie odpowiednich badań w celu wykluczenia przeciwwskazań. Ponadto w trakcie terapii trzeba cały czas monitorować stan zdrowia pacjenta i powtarzać badania. Jako że izotretynoina jest metabolizowana w wątrobie, to osoby przyjmujące wiele medykamentów, spożywają nadmierne ilości alkoholu i borykające się z chorymi schorzeniami tego narządu nie powinny sięgać po Izotek. W ich przypadku istnieje duże ryzyko uszkodzenia komórek wątrobowych. Bardzo częstym skutkiem ubocznym są pęcherzykowate wysypki skórne w postaci kulistych plam na rękach i dłoniach lub nogach i stopach. Zdarzają się także reakcje anafilaktyczne i alergiczne. U niektórych osób pojawiają się zaburzenia psychiczne, rozwijają ciężkie choroby jelit. Do możliwych skutków ubocznych zaliczyć można: zaburzenia psychiczne, rabdomiolizę, zapalenie wątroby i nerek, zaburzenia oka, nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. U większości osób pojawia się suchość skóry, co dotyczy szczególnie twarzy i warg. Często występują krwawienia z nosa, ból gardła, suchość jamy nosowej.