Według ustnych przekazów, kuźnię z Ciosmów wybudował w latach 1912-1913 Michał Tutka (żyjący w latach 1880-1947) dla najstarszego syna Jana. Na drzwiach kuźni widnieje wyryta data „1924”, która mówi nam o roku w którym Jan Tutka powrócił z wojska.
Jan przyuczył się kowalstwa podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej, w rodzinnej wsi był jednak krótko. W ramach akcji osadniczej na Wołyniu zakupił ziemię i tam zamieszkał, a do Ciosmów powrócił ok. 1943 r.
W okresie międzywojennym w kuźni pracowało kolejno dwóch kowali: Krucoń z Puszczy Solskiej i Markowicz z Bidaczowa. Wykonywali oni m.in. drobne narzędzia rolnicze oraz części do nich, kuli zawiasy, klamki, kraty, gwoździe, śruby, okuwali także wozy i sanie.
Po powrocie z Wołynia do rodzinnego domu w Ciosmach, Jan Tutka pracował w kuźni około półtora roku (do 1947 r.) potem warsztat stał nie użytkowany aż do chwili przeniesienia obiektu do Muzeum. Z oryginalnego wyposażenia kuźni zachowało się ok. 40 narzędzi, które znajdują się w zbiorach naszego Muzeum.
foto/info: Muzeum Wsi Lubelskiejreklama
Komentarze (0)