Łowca pedofili o wyroku w Biłgoraju: Opinia publiczna nie może się dowiedzieć, że wśród nich żyje człowiek niebezpieczny

Jeden z trzech zatrzymanych przez łowców pedofilii mieszkaniec powiatu biłgorajskiego usłyszał wyrok: rok w zawiasach, 4 tys. zł grzywny i zakaz zbliżania się do dzieci.   O sprawie pisaliśmy TUTAJ   O setkach podobnych wyroku rozmawiamy z Aleksem, przedstawicielem Fundacji ECU Polska, która za cel postawiła sobie zdemaskowanie jak największej liczy dewiantów krzywdzących dzieci.         NGB: Raczej się nie zdarza, żeby sąd wymierzył najwyższy wyrok kary za pisanie z wabikiem. Ta "nieudolna próba" jest chyba okolicznością łagodzącą dla tego typu przestępstw?        Nie oszukujmy się. To nie jest tak, że taki człowiek otworzył laptop, czy smartfon i pierwszy napotkany profil, to wabik. On na wabiku się wyłożył. Wabik działa tak, żeby tę osobę namierzyć i oddać w ręce wymiaru sprawiedliwości. Ale realne dzieci są tak samo zaczepiane. Zanim taki delikwent trafi na wabika, zaczepi po drodze kilkadziesiąt prawdziwych dzieciaków. Nie możemy się łudzić, że tylko do wabika wysyła pornografię, czy swoje nagie zdjęcia i filmy z masturbacji, a do innych dzieci wysyłał kwiatki i kolorowe misie. On do wszystkich dzieci wysyła dokładnie to samo. Tylko realne dziecko często  jest zastraszone i nie idzie z tym do rodziców, a temu sprawcy uchodzi to bezkarnie. I to bagatelizowanie  przez wymiar sprawiedliwości, podkreślanie, że było to "tylko" wabik, sprawia, że pedofil czuje się bezkarnie. Ale on nie wiedział, że pisze do wabika. Był przekonany, że pisze do dziecka. Na przykład ten z Turobina, którego zatrzymaliśmy już dwa razy, groził, że utopi dziecko w rzece, kazał nagrywać, jak dziecko je karmę dla kota. Te wiadomości otrzymał nasz wabik, ale myśli Pani, że takie treści nie trafiły do realnych dzieci? W badaniach prowadzonych w Wielkiej Brytanii lub Stanach Zjednoczonych wyszło, że na jednego wabika przypada około 80 realnych dzieci. Czyli zanim  osoba o skłonnościach pedofilskich trafi w sieci na wabika, który pozwoli go zdemaskować, średnio zaczepi 80 prawdziwych dzieci.       Ale wy oddajecie złapanego w ręce policji i na tym wasza rola się kończy. Nie występujecie w tego typu sprawach jako oskarżyciele posiłkowi?       Jako Fundacja, moglibyśmy. Ale my to wszystko robimy w ramach wolontariatu. Każdy z nas pracuje zawodowo. A tropieniem, demaskowaniem i wyłapywaniem tych ludzi zajmujemy się całkiem za darmo. Nie mamy na to żadnych środków,  poza prowadzoną zbiórką i wpłatami od ludzi dobrej woli. Gdybyśmy mieli brać udział w każdej sprawie w charakterze oskarżycieli posiłkowych, pewnie byłoby to możliwe, ale ze dwie osoby musiałyby odejść z pracy i musiałby mieć jakieś źródło dochodu z tego tytułu, by móc w tym uczestniczyć. Bo tych spraw  jest bardzo dużo. A my, jako Fundacja, mamy wpisane w statut, że nikt nie może wziąć grosza za to, co robi.     Ta grupa, która złapała mieszkańca Biłgoraja, już nie istnieje. Wy się nie poddajecie, chociaż, jak Pan mówi, łatwo nie jest.      Jesteśmy największą i najstarszą taką grupą i fundacją w Polsce, która się tym zajmuje. Inni, jak ci, którzy złapali tego mężczyznę z Biłgoraja, próbują, wzorują się na naszych działaniach,  ale pojawiają się i znikają. My to robimy ponad dwa lata i przeprowadziliśmy około 270 zatrzymań.   (...)    

    Łowców można wesprzeć wpłacając datki na ich zbiórkę przeznaczoną na cele statutowe Fundacji. Więcej informacji o działalności ECPU Polska i link do zbiórki: KLIKNIJ TUTAJ

  Całą rozmowę z Aleksem przeczytać można w aktualnym, papierowym wydaniu Nowej Gazety Biłgorajskiej     Foto: ECPU Łowcy Pedofilii