Najdłuższa wieś w powiecie biłgorajskim. I ciekawa historia

Wieś została założona w 1791 roku przez ordynata Aleksandra Augusta Zamoyskiego w miejscu zniszczonego przez wichurę lasu Tychec. Warto wiedzieć, że wówczas wioskę zasadzono na gruntach wsi Łukowa. Co więcej, została założona na tzw. "surowym korzeniu" (łac. in cruda radice), czyli została przeprowadzona w miejscu dotąd niezagospodarowanym i niezamieszkanym. Pozwalała na wyznaczenie regularnego planu ulic i ustalenie z góry rozlokowania poszczególnych obiektów miejskich, wielkości rynku, położenia kościoła farnego itp. Do dziś wciąż nie zostało ustalone, skąd przybyli pierwsi mieszkańcy Aleksandrowa. Mogli przybyć m.in. z Majdanu Nepryskiego czy Łukowej. Pewne jest to, że część mieszkańców zasilali budziarze, którzy mieszkali w okolicznych lasach, natomiast po regulacji wsi po 1820 roku zostali przeniesieni na wieś. Budziarze zajmowali się wytwarzaniem smoły, mazi, prowadzili tzw. "przemysł leśny". W 1803 roku wieś zamieszkiwało 160 poddanych ordynata. jednak tylko siedmiu z nich posiadało po dwa woły, a dwójka poddanych po jednym koniu. Ze względu na charakter nowo powstałej wsi mieszkańcy Ci odrabiali pańszczyznę pieszą. (...) Więcej o ciekawej i barwnej historii Aleksandrowa, przeczytacie w papierowym wydaniu Nowej Gazety Biłgorajskiej. Najnowsze wydanie już we wtorek, w kioskach, sklepach i punktach kolportażu w powiecie biłgorajskim.   fot: mapio.net