Poznajcie bohaterskich franciszkanów z Puszczy Solskiej

Cofnijmy się najpierw do pamiętnej czwartkowej nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku, a w zasadzie już do piątku wieczorem, kiedy to właśnie pod klasztorem minorytów zebrało się potajemnie aż kilkuset słabo uzbrojonych powstańców, pod tymczasowym dowództwem naczelnika powiatu zamojskiego, a zarazem ekspedytora poczt w Biłgoraju – poczmistrza Ludwika Trębickiego. Nie ma wątpliwości, że ów punkt zborny został wybrany przez nich celowo, bowiem lokalne władze powstańcze miały tu bardzo silne oparcie. Dość wspomnieć tylko, że poza samymi zakonnikami, w tym kapelanem powstałego oddziału o. Żakiewiczem, nawet organista kościoła franciszkańskiego (Józef Skowierzak), należał także do organizacji spiskowej. Właśnie tej nocy postanowiono uderzyć na leżące w pobliżu miasto, w którym stacjonowały akurat dwie roty strzeleckie 17 Archangiełogrodzkiego Pułku Piechoty, by zdobyć na nich broń do walki, gdy u bram zabudowań konwentu św. Marii Magdaleny stanął najbardziej przytomny z całej grupy sam kapelan, z propozycją wysłania przodem zwiadu, przed tak niefortunnie zaplanowanym atakiem. To ocaliło powstańców, gdyż Rosjanie czekali na nich zapewne już od czwartku. Oddział prędko wycofał się więc do okolicznych lasów i tam czekał na dalsze rozkazy. Niestety wojska carskie szybko go wytropiły i rozpoczęły się aresztowania. (...) Franciszkanie z klasztoru w Puszczy Solskiej w Powstaniu Styczniowym - już w najbliższym papierowym wydaniu Nowej Gazety Biłgorajskiej. Autorem jest Piotr Flor, prezes Biłgorajskiego Towwarzystwa Regionalnego.